Waarom doe je dit?
Terugkijkend op mijn leven tot nu toe, kan ik nu al een aantal belangrijke keerpunten ontwaren. Een van deze bepalende momenten was in februari 2010, wat ik gekscherend ook wel, ‘Mijn Mark Tuitert-momentje’ noem.
In het jaar ervoor was ik al tot het hartgrondige besef gekomen dat ik niet op deze manier van leven door wilde gaan tot mijn 80ste! Vooralsnog was het gebleven bij een weten van wat ik niet meer wilde en nu brachten de beelden van de overwinning van Mark Tuitert op de Olympische Spelen opeens mijn persoonlijke stip aan de horizon in beeld. Deze immens gelukkig man wilde niets liever dan zo snel mogelijk zijn overwinning en geluk delen met zijn vrouw op de tribune. En toen ik dat zag kon ik alleen maar denken; dat wil ik ook!
Begrijp me niet verkeerd, niet de schaatscarrière en wel het zó immens gelukkig zijn, vanuit mijn tenen van iemand houden. Iemand bij wie ik me vrij voel om zowel mijn ‘overwinningen’ als mijn tegenslagen te delen.
En met het erkennen van deze diepe wens, werd een nieuwe toon gezet in mijn leven en ben ik, met vallen en opstaan, een nieuwe weg ingeslagen.