Waarom veranderen zo moeilijk is

Veranderingen en kruispunten zijn iets waar we allemaal mee te maken krijgen in ons leven. Soms gedwongen en opgelegd, soms vanuit ongemak, ons ongelukkig & niet fit voelen en soms geboren vanuit onze eigen wensen en behoeften.

Bijna iedereen kan wel iets noemen wat ze graag anders en beter willen in hun leven. En we hebben allemaal wel onze overpeinzingen en overtuigingen hierover.

En niet iedereen die anders wil, komt ook daadwerkelijk in actie om ‘dat anders’ te realiseren. Veel mensen dromen of denken er wel over en laten het daarbij. Ze geven er geen handen en voeten aan en blijven er alleen over malen in hun hoofd.

En dat is -afhankelijke van hoeveel ongemak je erdoor ervaart- op zich natuurlijk prima. En dat is eigenlijk ook wel een bijzonder voorrecht dat wij als mens hebben; wij hebben onze ‘vrije wil’ tot onze beschikking en kunnen er desgewenst toe besluiten om wel of geen actie te ondernemen. Je kunt vanuit je vrije wil keuzes maken en dat is een groot cadeau.

En tegelijkertijd is het toepassen van deze vrije wil en keuzes te maken, een van de meest moeilijke dingen om te doen. En daarmee laten we het om velerlei redenen dan ook vaak na om een bewuste keuze en het ondernemen van actie aan onze overpeinzingen te koppelen.

We laten het bij dromen of denken, mopperen over het een of ander of lijden zelfs onder/van de situatie en komen niet in actie.
We hebben de keus en maken hem niet.

Waarom niet? Waarom is veranderen zo moeilijk? En hoe werkt dat nu precies?

Een moeilijkheid van veranderen is dat het van je vraagt om los te laten. Loslaten van wat het nu is, loslaten van het bekende.

En dan kun je denken, hoe moeilijk kan dat zijn, want je bent niet blij met de huidige situatie, dus weg ermee. Maar als je al eens vaker bewust op zo’n keuzemoment hebt gestaan, zul je herkennen dat ook al ben je niet blij met wat je nu doet of hebt, het is je wel bekend en vertrouwd. En het voelt dan vaak veiliger om te blijven bij iets wat vertrouwd is -ook al is het niet fijn- dan iets nieuws te doen en waarvan de concrete uitkomst vaak nog (deels) onbekend is.

We zeggen niet voor niets; onbekend maakt onbemind.

Een mens wil aan de ene kant groei en ontwikkeling. En aan de andere kant ook gemak, veiligheid en zekerheid. En die twee gaan meestal niet samen. Zodra je aan de rand van je comfortzone staat en je wilt de sprong wagen, dan trek je tegelijkertijd (onbewust) vaak ook aan de rem. De verleiding is dan groot om (onbewust) jezelf ervan te gaan overtuigen dat het allemaal wel mee valt, dat je overdreven hebt gereageerd en dat je zogenaamd eigenlijk helemaal niet zo ontevreden bent met je leven; “ach, ik heb het toch niet slecht, laat het toch rusten’.

En voordat je het weet zit je weer vast in het patroon dat je niet meer wilde en verlies je jezelf weer in de waan van de dag. Tot het moment waarop je weer die bekende frustratie en pijn op voelt borrelen. En dan is het aan jou of je het voorgaande riedeltje weer herhaalt en jezelf weer in slaap sust – of dat je deze keer je impuls tot verandering volgt en buiten je comfortzone durft te gaan treden.

Veranderen en opkomen voor wat er voor jou toe doet, eerlijk zijn met jezelf; dat vraagt durf, moed en wilskracht. 

Waar je naar op zoek mag gaan in deze is een nuancering; de mix tussen enerzijds ‘bang zijn en het spannend vinden’ en anderzijds -ergens diep van binnen- een vorm van (verkapt) enthousiasme voelen om deze stap te gaan zetten.

Deze mix heb je nodig als je dingen wilt bereiken in je leven, want het zijn vaak de dingen die je enerzijds bang maken en anderzijds een (verkapt) enthousiasme laten voelen, welke je echt verder brengen in je leven.

En houdt in gedachten;

• Als het je ALLEEN bang maakt, dan ben je er waarschijnlijk nog niet klaar voor….

• Als je er ALLEEN super enthousiast van wordt, dan is de kans groot dat je het niet serieus genoeg neemt….

• En weet dat het GOED zit als er een gezonde mix van terughoudendheid en enthousiasme is. Zo kun je dingen écht gedaan krijgen en resultaat behalen.