Er was een weten in mij geland en het gaf richting aan waar ik de komende tijd mee aan de slag mag gaan. En dit weten bracht een heel fijn gevoel met zich mee, het gaf een soort overall rust in mijn systeem. Helderheid, daar mag mijn focus liggen. En alles in mij stemde daar mee in. Heerlijk! 🙏💫
Ik had deze afstemming al min of meer afgesloten toen er nog een aanvulling volgde, de zogenaamde P.S. Deze attendeerde me erop dat ik onderwijl ook goed- en afgestemd voor mijzelf mag blijven zorgen.
Check, neem ik dat ook even mee…. dacht ik in mijn onschuld😉🤦♀️
Want zo is het natuurlijk ook; je kunt van alles (anders) willen of leren, maar ben je ook bereid hiernaar te gaan handelen? Ben je bereid de opgedane kennis toe te passen in je leven en/of keuzes te gaan maken die datgene wat je graag (anders) wilt dichterbij brengen?
Zo ook ik, de eerste de beste keer na deze afstemming dat ‘het lampje van zelfzorg in mij ging branden’ voelde ik een dikke weerstand opkomen. WAT?? NU?? DAT?? Tsssss, dat kan toch nie….. en voordat mijn Innerlijke Criticus haar zin af kon maken, trapte ik op de rem; ho, stop! Even mijn bewust zijn erop zetten, uitzoomen, wat gebeurt hier, welke onderstroom beweegt er mee en wat vraagt er (in)direct mijn aandacht?
Nam ik even de tijd om door mijn ongemak heen te zuchten, wist ik tot de kern te komen, mijn verstrikking te ontwarren, een beter passende actie aan mijn besluit te koppelen en kon ik doorrrrr, zonder mezelf en de zelfzorg die ik nodig heb geweld aan te doen.
Yaela, zij ging hier pontificaal op mijn bujo zitten toen ik tijdens een afstemming neigde door te draven en bijna in mijn oude niets ontziende ‘hard werken’ modus terecht kwam. Prachtig hoe de zuivere leermeester in haar even duidelijk van zich liet horen en mij de gelegenheid bood om ‘beter’ te doen.
